Ik zal maar beginnen met de afspraken die ik met mezelf wil maken. Die zijn belangrijk, want deze blog moet mij en anderen kunnen helpen. Ik had al regels gemaakt toen dit alleen nog privé-aantekeningen waren. Dat waren deze:
Regel 1: eerlijk zijn. Ik ga mijn best doen om zo feitelijk mogelijk te zijn. En daar waar feiten ontbreken, en dat zal vaak zijn zal ik eerlijk zijn over wat ik aanvul met fantasie. Eerlijk zijn betekent ook eerlijk zijn over wat ik voel. Ook al voel ik niets, of verdwijnt het gevoel terwijl ik schrijf. Dan schrijf ik dat op.
Regel 2: ik mag niet meer dan een uur achter elkaar schrijven. Dat heb ik namelijk gelezen, dat dat belangrijk is. Na een uur moet ik iets anders gaan doen.
Regel 3: vorm is niet belangrijk, het hoeft niet mooi, het hoeft niet goed. Het verhaal moet geschreven. Dat is het.
Regel 4: niet denken aan wie het zou kunnen lezen. Er is geen publiek. IJdelheid brengt regel 1, 2 en 3 in gevaar.
Regel 5: niet herschrijven. Ik begin steeds opnieuw. Nieuwe pagina, nieuwe woorden. In ieder geval elke keer een nieuwe pagina voor een nieuwe dag. Meerdere pagina’s op 1 dag mogen. Mits ik me hou aan regel 2, want dat heb ik namelijk gelezen.
Nu ik heb besloten om mijn gedachten openbaar te maken veranderen regel 4 en 5. Er is publiek en helaas moet ik er wel aan denken wie het op welke manier leest.
Omdat dit de eerste keer is dat ik iets publiceer over zo’n persoonlijk onderwerp legde ik mijn eerste tekst voor aan Ivonne Meeuwsen, die blogt op www.helenvanseksueelmisbruik.nl. Zij wees mij op de grens tussen de eerlijke rauwheid van het beschrijven van misbruik en pornografie. Ik was enigszins onthutst door deze feedback. Zijn er daadwerkelijk mensen die hier opgewonden van raken?
Om het zekere voor het onzekere te nemen zal ik dus mezelf moeten recenseren.